9.07-1.08.2021, Klub Żak, foto: materiały prasowe klubu Żak
Edyta Hul / Woda różana Otwarcie wystawy: 9.07.2021 , godz. 18:00-21.30 Wystawa: 9.07-1.08.2021 Wszystkie zabiegi malarki wylewającej strumienie farb na uformowane własną techniką nieregularne krosna bądź krosna o klasycznych kształtach – przyczyniają się do wykreowania świata absolutnie frapującego w zakresie malarstwa czy szerzej-sztuk wizualnych. Pąsowe kolory, które zdominowały jeden z najnowszych cykli obrazów Edyty Hul, ulokowały skojarzenia odbiorcy w kwiecistych, organiczno-kwiatowych kompozycjach. Gdy patrzymy na bardzo skomplikowane, nieregularne kształty, a nasze oczy wiodą po meandrach spływającej farby, myślimy automatycznie o zapachach, które mogłyby towarzyszyć naszej wędrówce po świecie malarskim Edyty. Bliźniacze postrzeganie koloru i zapachu możemy uzasadnić tym, że poprzez oba te zjawiska potrafimy zaprezentować wszystko to, na czym nam zależy, a przy tym możemy nadać im nowe znaczenie. Tytułowa Woda różana nawiązuje zarówno do zastosowanej tonacji, tych wszystkich odmian czerwieni – ale i do alchemii procesu tworzenia. Stosowana przez Edytę wysublimowana olejna technika składająca się z toksycznych mediów i chemikaliów, pigmentów oraz farb olejnych, które artystka komponuje we własne mieszanki powoduje bardzo ciekawe efekty wizualne. Woda różana przywodzi na myśl kosmetyczne utensylia, mające dać zmysłom chwilę rozkoszy. Edyta formuje kolejne warstwy farb dłońmi, pielęgnując powierzchnię obrazu, doprowadzając ją do odpowiedniego poziomu gładkości. W powolnym procesie laserunku, smużenia, wygładzana i polerowana skorupa farby uzyskuje szczególny szklisty wygląd. Efektem „zabawy” i eksperymentów jest oryginalny cykl malarstwa, w którym mięsistość materii łączy się z interesującym światem odniesień –chociażby do rozerotyzowanego mięsistego i abstrakcyjnego malarstwa Cecily Brown. Edyta Hul urodziła się w 1986 r. w Dobrym Mieście. Ukończyła studia na Akademii Sztuk Pięknych w Gdańsku w 2012 roku. Stypendystka Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego (2020). Rezydentka programu Artist-in-Residence Q21 w Mumok w Wiedniu (2019). Artystka zajmuje się głównie malarstwem, rysunkiem, kolażem. Obecnie pracuje w Warszawie. Agata Nowosielska. Utensylia, aberracje, bioluminiscencje - o najnowszej wystawie Edyty Hul w Klubie Żak. Woda różana jest wystawą malarstwa Edyty Hul zapraszającą odbiorcę do nadrealnych światów naznaczonych wielką wrażliwością artystki, kreowanych przy pomocy ftalowych ,toksycznych farb przemysłowych nadających płótnom gęstość, szklistość i dynamikę. Splątane kompozycje, wijące się niczym węże, gałęzie, ogrody, rezonujące kolorem, ukazują przed odbiorcą całą paletę barw, począwszy od brunatno-ziemisto-zielonych po skąpane w różach i purpurach przedstawienia. Kolor i jego ewolucja związane są z rozwijającą się tematyką. Artystka portretowała z początku zwierciadła o nieregularnych kształtach na krosnach, które sama skonstruowała by następnie budować odważne, wielowątkowe malarskie opowieści. Te pierwsze płótna zatytułowane Meduza czy Płomyk utrzymane w zieleniach zdawały się być doskonale namalowanymi lustrami, w których odbijały się tajemnicze splątane kształty wirujące własnym tempem i natężeniem. Ogrody Estery, Feniks czy Rosiczka zawierają w sobie tajemnicę, którą trudno odgadnąć patrząc na nie. Oko Boga czy Duch i ciemność charakteryzują się bardzo wyrafinowanym kształtem, który stanowi już prawie obiekt sakralny, obiekt kultu. Obrazy zatytułowane Rajska ryba i Zwierciadło są zapowiedzią bardziej „rozrośniętych” kompozycji. Widać wyraźną intencję artystki, by farbami ftalowo-olejnymi uzyskiwać przestrzenne efekty- taką kompozycją jest obraz zatytułowany Szkielety, na którym meandry spływającej farby łączą skomplikowane kolory i odcienie. Na obrazie Diabeł przechodził warstwy farby tworzą prawie organiczną strukturę, co wzmaga jeszcze ciepły ,cielisto-różowy kolor. Artystka ukazała jakby rozpłatane ciało ludzkie z jego mięsistymi zakamarkami. Owa cielistość przewijała się w najnowszych pracach stanowiąc trzon kolorystyczny. Purpury, róże, karmazyny dominują na płótnach. Opowieść snuta przez artystkę dotyka przeszłości i tajemnicy dnia obecnego. Malarstwo jest lustrem ,w którym odbija się dzieciństwo i doświadczenie śmierci. Mrok ujawniany na płótnach utkany z roślin, gęstych gałęzi i dziwnych stworzeń pożerających coś w gęstym borze fascynuje i hipnotyzuje odbiorcę i prowadzi przez intrygujące malarskie światy. Najnowsze, pąsowe obrazy działają nie tylko wizualnie ale zdają się emitować także zapachy. Woda różana będąca rodzajem chemicznych utensyliów na płótnach wprowadza do przestrzeni intensywnych barw i doznań prawie zmysłowych.